مباحثه اکثریت نمایندگان مجلس هلند با وزیر امور مهاجرین خانم " ریتا فردونک " غروب روز سه شنبه 12 دسامبر بیش از چهار ساعت ادامه داشت و با توجه به تأکید اکثریت نمایندگان مجلس به طرح پیشنهادی ده روز پیش خود مبنی بر تعویق و لغو موقت اخراج متقاضیان پناهجویی بالاخص گروهی که به گروه ٢٦ هزار نفر مشهور هستند، وزیر مربوطه آنرا غیرقابل قبول دانسته و بر قصد خود به ادامه برنامه جاری دولت پافشاری نمود.

انتخابات زودرس نمایندگان مجلس در آرایش سیاسی جامعه هلند تأثیر خاصی بجای گذاشت. نارضایتی عمومی از سیاست‌های دولت میانه راست بگونه‌ای گسترش یافته بود که این دولت بدلیل ترک حزب کوچکی از ائتلاف، و نداشتن اکثریت لازم مجبور به استعفا و قبول انتخابات زودرس شده بود و متاثر از آن تا برپائی دولتی جدید، قبول کرد سیر عادی اما بدون تصمیم‌گیری ویژه را پیش برد و در واقع به کابینه دوره گذار تبدیل شود.

انتخابات که به نمایشی بزرگ و تلوزیونی فراروئیده بود، سرانجام بگونه‌ای پیش رفت که چهره سیاسی جامعه هلند را بیش از پیش مخدوش کرده و صفوف احزاب اصلی و قدرتمند را تخریب و برخی احزاب سیاسی کوچک را صاحب کرسی‌های بیشتر و حتی برخی احزاب نوینی را بنیاد گذارد. رسانه‌های عمومی در دامن‌زدن به چنین جوی با مهارت تمام علیرغم سود سرشار از فراهم‌آوردن چنین فضایی، توانستند عرصه سیاسی را گسترده‌تر از پیش نمایند. یک حزب نوین راست بوجود آمد که مهمترین شعارش، مخالفت با گسترش حضور مسلمین در جامعه هلند بوده و از سوی دیگر، حزب سوسیالیست نیز توانست گرایشات رادیکال جامعه و بالاخص حزب لیبرال هلند را که حزبی برای کارگران هلند نامیده میشود، از آن خود نماید. اغتشاش و ناروشنی در درک بازی‌های سیاسی آنچنان جامعه را مغشوش کرده بود که تا آخرین روزهای پیش از ریزش آراء در صندوق‌ها بیش از شصت درصد جامعه هنوز در انتخاب دقیق نمایندگان خود مردد بودند.

ترکیب جدید در کلی‌ترین وجه خود، علیرغم اینکه زمینه‌ساز حضور عنصر وقیحی در وجهه یک حزب سیاسی در جامعه شده - با نُه کرسی در پارلمان، با اینهمه چهره‌ای خواهان جلوگیری از دستیازی سرمایه به حمایت‌های اجتماعی و بطور کلی مفاهیم و ارزش‌های اجتماعی از خود نمایان ساخته است.

پروسه تشکیل کابینه ائتلافی جدید، کماکان با دشواری‌های خاصی روبروست و فرد مشاوری که از سوی ملکه بطور سمبولیک انتخاب گشته تا نقش میانجی و مشاور بین احزاب مختلف برای تشکیل کابینه‌ای با اکثریت لازم را بازی کند، کماکان از دشواری کار صحبت کرده و اذعان میدارد که احزاب بیرون آمده از انتخابات براحتی حاضر نیستند از وعده‌های انتخاباتی خود دست بشویند.

سیاست گذاران راست‌رو که بدلیل پشتوانه مالی و معنوی ویژه‌ای در دیگر وجوه ساختارهای اجتماعی منجمله در ساختارهای اقتصادی، نظامی، اداری و بعضاً در تفکرات سنتی تاریخاً شکل گرفته برای خود دارند، حاضر نیستند گرایش جدید حتی در محدوده پارلمان هلند را نیز پذیرفته و کماکان در برابر هرگونه تغییری در چهره سیاسی مدیران آتی، مقاومت میکنند. – بقول یکی از کمدین‌های مشهور هلند که در شب پیش از انتخابات برنامه ویژه‌ای تدارک دیده و بدلیل گرایشات سیاسی خاصی که دارد، تأثیر ویژه‌ای نیز در ذهنیت انتخاب‌کنندگان از خود بجا گذاشته، درباره حزب دموکرات مسیحی با گرایشات راست میانه، میگوید: طرفداران این حزب مثل معتادین به سیگار می مانند! اگرچه میدانند که سیگار برای سلامتشان ضرر دارد، اما از ترک آن عاجز هستند ... –

نماینده حزب دموکرات مسیحی بدلیل دستیابی به اکثریت پارلمانی اگرچه مجبور هست تا با احزاب لیبرال و احیاناً سوسیالیست ائتلاف تشکیل دهد، اما در برابر هرگونه پیشنهادی از سوی آنها به همان سیاست‌هایی پافشاری میکند که تا کنون به آن مشغول بوده است. حزب محافظه‌کار هلند با نام حزب مردم برای آزادی و دموکراسی که در انتخابات اخیر تا حفظ تنها بیست و دو کرسی جایگاه حزب سوم را به حزب سوسیالیست با بیست و پنج کرسی واگذار نموده، نه تنها قادر نیست در کنار حزب دموکرات مسیحی در ائتلافی معین شرکت نماید، بلکه مجبور است پس از حدود دوازده سال حضور در دولتهای مختلف، در جایگاه اپوزیسیون قرار گیرد. چنین وضعیتی کماکان با تلاش‌های ویژه‌ای از سوی این حزب و بالاخص خانم " ریتا فردونک " وزیر امور اتباع خارجی و مهاجرین، روبرو شده است. در همان اولین روزهای مشخص شدن تعداد آراء دریافتی توسط افراد مختلف در احزاب گوناگون، بدلیل بالاتر بودن تعداد آراء وی نسبت به نفر اول لیست انتخابی حزب وی، تلاش نمود تا جایگاه نفر اول و طبعاً سخنگوی اصلی حزب را بدست آورد که خود به بحران خفیفی در حزب مربوطه منجر شده بود.

از سوی دیگر حزب لیبرال هلند که بیش از ده رأی در انتخابات اخیر از دست داده، چاره کار خود را در ارائه طرح‌ها و پیشنهادات رادیکال و چپ دیده و با طرح زودرس جلوگیری از خروج پناهندگانی که در انتظار اخراج هستند، برای دوره‌ای تا دولت جدید قانون مربوط به عفو عمومی در مورد آنان را فراهم نماید، زمینه‌ای فراهم آورد تا جناح راست درون دولت، فرصت را غنیمت شمرده و اکثریت مجلس جدید را به چالشی در برابر مجموعه دولت بکشاند. حزب اصلی دولت یعنی دموکرات مسیحی‌ها که دوران بسیار شیرینی از همکاری با حزب محافظه‌کار را پشت‌سر گذارده، عملاً به اسارت افکار و برنامه‌های آنان گرفتار آمده و بیش از اینکه موقتی بودن و حتی اجرائی بودن صرف خود را در نظر گرفته و ملزومات ائتلاف جدید را مدنظر قرار دهد، به دنبال‌روی حزب مربوطه تبدیل و از مقاومت آنان در برابر اکثریت مجلس دفاع نمود. این عمل باعث گردید، مجلس خود را در برابر نیرویی ببیند که علیرغم قلت نمایندگان، تلاش دارد اکثریت مجلس را به چالش بکشد.

در مباحثه شب گذشته که به شکل‌گیری بحرانی گذرا منجر شد وزیر مربوطه ادعا میکرد که از نظر قانونی، دولت کنونی قادر نیست به کاری دست بزند که عملاً وظیفه دولت جدید هست و تداوم اجرای قوانین گذشته، بعنوان وظایف بی چون و چرای دولت در نظر گرفته میشود. به همین دلیل طرح پیشنهادی اکثریت مجلس را غیرقانونی و فاقد امکانات مناسب برای قبول توسط دولت نامید. از سوی دیگر اکثریت مجلس، مداوماً تأکید میکرد که آنها مسئله قانون جدید را به مباحثات و مشورت‌های ائتلاف مراجعه داده و صرفاً خواهان جلوگیری از انجام کاری هستند که دولت اقلیت کماکان بدان مشغول است.

بدلیل ناروشن‌ماندن این مباحثه دولت پادرمیانی کرده و نخست وزیر از استدلال وزیر خود مدافعه و نظر وی را نظر دولت نامید. مجلس نیز بسرعت طرح استیضاح وزیر مربوطه را به رأی اکثریت رسانده و دولت عملاً برکنار شده را به برکناری مجدد یکی از وزیران خود مجبور نمود!

در جنگ قدرت اخیر، آنچه که بعنوان حمایت از زندگی و دفاع از حق اقامت مهاجرین و متقاضیان پناهندگی در سالهای پیش از ٢٠٠١ میلادی مطرح میشود، گزافه‌گویی‌هایی بیش نیست. طرح اصلی و اولیه اخراج آنانی که پروسه رسیدگی به تقاضای پناهندگی آنان به پایان رسیده، ابتدائاً توسط حزب کارگر و یکی از شخصیت‌های بنام آن یعنی " یاپ کوهن " در زمان وزارت وی در نقش وزیر امور مهاجرین به مجلس برده و تصویب شده بود. از سوی دیگر در طی حدود سه سال گذشته رقم اخراج خارجیان حتی به هزار نفر هم نرسیده و در پاسخ به یکی از سوالات، وزیر مهاجرت اشاره نمود که آنها بطور تقریبی هفته‌ای پنج نفر را از کشور اخراج میکنند.

طبق آخرین اخباری که تا چند دقیقه پیش بطور غیررسمی مطرح شده، قرار بر این است که دولت به خواست مجلس تن داده و از اخراج متقاضیان سابق پناهندگی بطور موقت و تا رسیدن به توافقی مناسب برای ائتلاف جدید و تشکیل کابینه دست بردارد. از سوی دیگر بخشی از دولت در عین حفظ خانم " ریتا فردونک " در نقش خود، وظایف معینی از وی را به دوش وزیر دادگستری بگذارد. ناگفته نگذارم که همین وزیر خود نیز در دوره‌ای پیشتر بدلیل اتهام شرکت در ماجرای رشوه‌خواری، پیش از استیضاح استعفا داده بود و در شرائط کنونی تنها در برابر استعفاء وزیر دادگستری سابق، و فقط در دو ماه اخیر به مقام فوق رسیده است!

بخشی از جناح راست، و بالاخص خانم ریتا فردونک طی یکی دو سال اخیر با دست‌یازیدن به ماجراجویی‌ها و هیاهوهای بسیار سطحی، شرائطی فراهم نمود تا چهره سیاسی جامعه هرچه بیشتر مغشوش گردد. در دوره‌ای با طرح مسئله بازپس‌گیری پاسپورت " آیان هرشی علی " بعنوان کسی که برای پناهندگی خود به اطلاعاتی دروغ متوسل شده و آنگاه با توافقاتی پاسپورت را به وی بازگرداند، زمینه‌ساز شرکت جریان‌های چپ در بازی‌هایی شد که آخرالامر هیچ‌کس قادر نشد روشن نماید که تمام این بازی‌ها برای چه بوده. در دوره‌ای دیگر بدلیل دادن گزارشات غیرواقعی و دروغ در مورد برخوردهای مناسب با بازماندگان حادثه آتش‌سوزی فرودگاه آمستردام که به مرگ یازده نفر از مهاجرین زندانی و منتظر برای اخراج منجر شده بود، و از سوی دیگر دادن اطلاعات غلط به مجلس در مورد میزان امنیت و سلامت ساختمان زندان مربوطه برای نگهداری زندانیان، باعث گردید تا حزب کوچک دموکرات‌های ٦٦ از ائتلاف بیرون آمده و کابینه به انتخابات زودرس تن دهد.

جنگ قدرت چه درون حزب محافظه‌کار بدلیل تغییرات اساسی در سیاست‌های محافظه‌کارانه در سطح جهانی و چه میان این حزب در کلیت خود با احزاب دموکرات مسیحی و لیبرال و غیره، وضعیتی فراهم نمود که خانم فردونک شاید به جنجالی‌ترین شخصیت و مطرح‌ترین آنها در سالهای اخیر تبدیل شده است.

با همه اینها، آنچه ماحصل بحران ساختگی دو هفته اخیر و بالاخص شب گذشته بوده، تخریب هرچه بیشتر امکانات همکاری بین احزاب چپ با حزب دموکرات مسیحی – بعنوان بزرگترین حزب در پارلمان و مسئول تعیین دولت – و به بازی‌گرفتن احزاب چپ و کشاندن آنها به عرصه‌هایی است که آنها را در برابر مردم ناتوان از شرکت در فعل و انفعالات سیاسی بنمایاند. شاید کشاندن اجباری جامعه به انتخاباتی مجدد، بعنوان یکی از آلترناتیوهای عدم توانائی احزاب کنونی برای رسیدن به ائتلاف و تشکیل دولت، برای حزب محافظه کار یکی از شیرین ترین رویاهایی باشد که میتواند در چنین شرائطی در ذهن بپروراند.