کلَ‌گپ

۲۱/۰۹/۱۳۸۱

چند روز پيشتر از اين يكي از دوستانم كه پس از سالها به ايران رفته بود، برگشت. وقتي ازش پرسيدم، تهران چطور بود؟ گفت: ” تهران تبديل شده به نماد جهان امروز.“ گفتم: منظورت چيست؟ گفت: ” تهران، يعني هرج و مرج. ناروشني، سرعت، سبقت، كلاه برداري، ... اصلاً ايران واقعاً نماد جهان امروزين شده. در واقع در هرگوشه اي از ايران همان روندي را مي بيني كه در جهان امروزين هست. زورگوئي و زورمداري و عدم وجود كمترين توجه و تامل براي منطق و حرف و حديثي با روئي گشاده... هفته پيش در يكي از برنامه هاي روز يكشنبه كانال سه هلند، مباحثه اي جريان داشت بين كانديداي اول احزاب ليبرال و حزب كارگر هلند. صراحت لهجه نماينده حزب ليبرال بي نظير بود و نماينده حزب كارگر مجبور بود بخش بزرگي از وقت خودش را صرف توضيح اين نكته بكند كه اهداف حزب ليبرال چه خطراتي در كوتاه مدت و دراز مدت براي جامعه ببار مي آورد. با خودم فكر ميكردم، اگه دودوزه بازيهاي سياستمداران كنار ميرفت، آنگاه حرف و حديثشان چطور بود؟ مثلاً همين نماينده حزب ليبرال ميگفت: ما فكر ميكنيم كه مردم بايد تمام پول بيمه رو خودشون بدن و همه هم به تساوي، تا آنهائي كه مثلاً حالا دارن از سوبسيد دولت استفاده مي كنند، بدونن كه دولت براي تامين سلامت آنها چقدر پول پرداخت ميكنه. حالا اگه اينو به زبان عادي تر بگيم، ميشه: كون لق مردم. به دولت چه كه بخواد مواظب سلامتي مردم باشه. هركه ميخواد ميتونه خودشو به يكي از اين شركتهاي بيمه وصل كنه و آنها هم هرطور دلشان ميخواد ميتونند ازشون نگهداري كنند. اينها كه وظيفه دولت نيست كه پولشو خرج اينها كنه. در خصوص گرفتن ماليات: چرا بايد سرمايه دارها بيشتر از مردم ديگه ماليات بدن. هر نفر موظف هست، يه مقداري ماليات بده. اونم در يك حد معيني. در خصوص امور امنيتي و امثالهم: بهرحال ما به ارتش و نيروهاي پليس و اينها احتياج داريم كه از اموال مردم نگهداري كنه. وگرنه يه مشت گدا گشنه كه تو همين كشور هستند و يا از كشورهاي ديگه اومدن، همه مارو لخت مي كنند. واسه همين تعداد پليس ها حتي اگه به اندازه هر نفر شهروند اينجا باشه، باز هم كمه. اصلاً بايد همه مردم رو كاملاً زير نظر داشت تا مبادا كه دست از پا خطا كنند... خلاصه جهاني كه درش هرج و مرج باشه، اونم از نوعي كه هركه هرچقدر ميخواد بتونه سر اينو و آنو كلاه بذاره، مدينه فاضله براي اينهاست. نظم مورد نظرشون هم از جنسي است كه هركه زورش بيش، سهمش بيشتر...

This page is powered by Blogger. Isn't yours?