شنیدم دلارا رو در زندان کشتند. اسمش رو هم گذاشته‌اند: اعدام. و بدینگونه جنایت‌های زیادی رو علیه مردمی دنبال میکنند که بخاطر رذیلانه‌ترین شکل حکومت‌گری و خدمتگذاری به بنگاه‌های مالی دنیا و قدرت‌های جهانی آنان، مجبور میشوند به هر حماقتی دست زنند تا شاید چند روزی و چند صباحی را بگذرانند. حال، این جنایت‌کاران دختری را که چند سال پیش در قتلی شرکت داشته کشتند تا نشان دهند برای کشتن زن و دختر و جوان و پیر عجله دارند و نمیتوانند انتظار بکشند.

میدانم از امروز آه و ناله‌های بنگاه‌های خبری مختلف شروع میشود و کلی داستان می بافند و ... گور پدر همه‌شان.

آنچه که مرا میسوزاند و آتش در دلم می اندازد این است که این مجموعه جنایت‌پیشه‌گان باز ابزار مشاطه‌گری میشوند و این و آن به میدان می آیند تا مثلاً در میان همین اراذل و اوباش، اوباش‌ترین‌ها را کنار نهند و اوباشانی دیگر را به سر کار آرند یا برای روی‌کارآمدن آنان به فریب مردم دست زنند.

محدود کردن همه آن چیزائی که در جامعه ایران میگذرد، این تمایل بی‌پایان انتقام و کشتن و مرگ و شکنجه و تحقیر و سوزاندن دل خانواده یک جوان و ... همه رو که در کنار هم میگذاریم می بینیم فاجعه بسیار بزرگتری جاری است. وقتی حکومت جمهوری اسلامی حقی برای خانواده مقتول قائل میشود که در روند محاکمه دخیل باشد و قانون را متناسب با تمایلات شخصی خود محک زند و با این کار مسئولیت تنظیم قانون عمومی برای حل معضلات اجتماعی را از دوش خود پائین میکشد و آخرالامر انتقام را به ابزاری برای امور جزائی تبدیل میکند، بعنوان جانی و مجرم میباید محاکمه شود. دستگاه قضائی جمهوری اسلامی قاتل تک تک این انسانهائی است که بعنوان مجرمین عادی یا بعضاً بعنوان مجرمین سیاسی در زندان‌هایش به بند کشیده است. وقتی چنین دستگاهی مسئولیت قانونی خاصی برای خود قائل نیست، حق ندارد امثال دلارام را بکشد...

نمیدانم دیگه چی دارم می نویسم. آنقدر عصبانی هستم که حدی بر آن متصور نیست. دل و دماغ شرکت در نمایشات مضحک مناسک روز جهانی کارگر را ندارم. هر سال همان مزخرفات سال قبل را طرح میکنند و هر سال همه آن قوانینی را اجرا میکنند که سرمایه به آنها حقنه میکند و هر لحظه هم خود را بی دلیل در مسیری متصور میشوند که انگار یک میلی متر جلوتر رفته اند و همه میدانیم روندی که بر جهان جاری است نهایت بربریت و حماقت و نابخردی است و در این میان، دیگر چه میتوان گفت که عده‌ای جنایتکار نام قانون بر خود نهاده‌اند و به کشتار و جنایت بعنوان رعایت قوانین مشغول‌اند و از همه مهمتر اینکه جنایات‌شان را در خفا پیش میبرند و ...