بخشي از مباحثه كريشنامورتي با جوانان از كتاب“ تغيير در روان انسان، تنها انقلاب واقعي“ ... - ” اما چطور ميتوانيم با جامعه موجود و پيش رويمان برخورد كنيم؟“ - اگر منظورتان اين است كه برخي نواقص را برطرف كرده و اصلاحاتي در آن وارد كنيد، آنهم روي جامعه اي كه هر روز بي ريشه تر ميگردد، خود دامن زننده جنگ ها و تفرقه هاست، بطور مداوم به تجزيه و تفكيك همه چيز مشغول است، آنگاه بايد بدانيد كه اعمال شما تاثير بسيار ناچيزي رويش خواهد گذاشت. اصلاح طلبي خود خطري جدي براي تحولي است كه ميبايد بطور بنيادين در حيات انسان رُخ دهد. از كليت موجوديت چنين جامعه اي ميبايد بدور بود، از تمامي اخلاقيات، باورها، اديان و خلاصه هر آن چيزي كه مورد تائيد و تاكيدش ميباشد؛ در غير اينصورت انسان كماكان با همان نوع اسارتي در گير خواهد بود كه پيشتر از اين حياتش را در احاطه خود داشته، حتي عليرغم اينكه ممكن است برخي تغييرات سطحي نيز در آن وارد كرده باشيد. زماني كه شما ديگر حسود نباشيد و يا عصباني نشويد، بدنبال موفقيت و قدرت نباشيد، آنگاه عملاً خارج از نرم هاي عادي خواهيد بود. از جنبه رواني چنين حالتي آنگاه برايتان بوقوع مي پيوندد كه بتوانيد خودتان را بطور عميق دريابيد؛ بدان گونه كه بتوانيد سهم خود در مجموعه اين وضعيتها را تشخيص دهيد، سهم خود در حركتي كه توسط انسان بعنوان حيات جامعه پايه ريزي شده ـ بعنوان فردي كه نمود عملكرد هزاران ساله بشريت، از نسلهاي پيشين تا نسل كنوني بوده و ارمغان اين حركت، جامعه اي است كه پيش رويمان هست. تنها آن زماني ميتوانيد به درك رابطه خود با نسل گذشته برسيد كه بتوانيد جايگاه خود بمثابه يك موجود بشري را بطور دقيق تشخيص دهيد.... نسخه كامل اين مباحثه رو ميتونيد در اينجا مطالعه كنيد